Verfilming Bernini Mysterie teleurstellend

Na het succes van Dan Browns’ boek de ‘Da Vinci Code’ was de wereld even in de ban van mysteries en symbolen. Hollywood greep de bestseller destijds aan om er samen met Tom Hanks een verfilming van te maken en het bleek een gouden greep: de film was buitengewoon populair en het verhaal leek bovendien sterk op dat van het boek. Dus moest de verfilming van het boek ‘het Bernini Mysterie’, met een sterk gelijkend plot,  wel een succes worden. 

Donderdagavond, een dag na de première, heb ik de film in een halfvolle zaal gekeken. Dat de zaal halfvol heeft gezeten kan te maken hebben met het vroege tijdstip (19:00 uur) of door het gebrek aan interesse. Direct na de start van de film wacht  de lezer van het oorspronkelijke boek een eerste en direct fatale teleurstelling:  
Eén van de hoofdpersonages ontbreekt. Nota bene het personage waarvan je als lezer direct vermoed dat het de dader is. De directeur van het Zwitserse wetenschappelijke centrum CERN is uit  het verhaal gewist en wordt simpelweg niet vervangen. Eén van de wel overgebleven hoofdrolspelers, een wetenschapster van CERN die later met professor Langdon (Tom Hanks) zal optrekken in het verhaal, blijkt een collega te zijn van een man die in het CERN-complex wordt vermoord. In het boek is hij echter geen collega, maar haar vader. En zo wordt er een belangrijke basis uitgehold. De strijd tussen het geloof van de personages en hun wetenschappelijke visie: het bewijzen van het bestaan van God aan de hand van anti-materie.

Omdat ik met een vooringenomen beeld de film tegemoet ben gegaan, ben ik flink teleurgesteld in het verhaal. Personages blijven zeer oppervlakkig. Neem bijvoorbeeld de ontvoerder van de vier kardinalen. Zijn achtergrond wordt in het boek flink uitgediept, maar blijft in de film zo oppervlakkig dat hij gewoonweg niet verdacht kan raken. De verhaallijn is gekortwiekt en volledig gericht op een puzzeltocht van twee hoofdrolspelers, waardoor er geen ruimte is voor meer spanningsbogen. Jammer, het had zoveel beter kunnen zijn. De filmproducent had er beter aan gedaan om het verhaal in een miniserie te gieten, zo merkte een vriend gister terecht op. Ik kan me voorstellen dat de auteur van het boek na het zien van de film eerst even een flinke borrel heeft gehad…