Kredietcrisis slaat gaten in nieuwbouwwijk

Een paar week geleden schreef ik nog vol lof over de kredietcrisis. Wát een voordelen kon de economische teruggang toch hebben voor een consument die juist in deze financieel roerige tijden een huis koopt. De keerzijde is er toch, want nu  de huizen in mijn nieuwe buurt gestaag uit de grond worden getrokken steekt er een probleempje de kop op. Slechts een deel van de duurdere huizen is verkocht, waardoor enkele woningen niet worden afgebouwd.

Het deel van de straat waar ik ga wonen, heeft in het midden een vrij groot hof dat wordt ingevuld als speelveld. Aan de andere kant moeten ook woningen worden gebouwd, waarvan nu al de fundamenten zijn gelegd. Maar, niet meer dan dat. De huizen zijn niet verkocht en worden dus niet afgebouwd. Met als bijkomend nadeel dat zodra de eerste huizen worden opgeleverd, er nog steeds her en der betonvloeren in de straat liggen. Al het materieel dat voor de bouw wordt gebruikt, staat nota bene op het toekomstige speelterrein opgeslagen en zal daar waarschijnlijk blijven staan zolang er nog allemaal bouwputten liggen.

De naastgelegen gebouwde huizen, bestemd voor de verkoop, zijn slechts mondjesmaat verkocht en maken dus grote kans op de intrek van huurders. Er is gelukkig wel een voordeeltje te vinden in de half afgebouwde nieuwbouwstraat: het ligt op de rand van de stad en dus hebben we voorlopig landelijk uitzicht. Dat compenseert het prachtige, groene speelveld. Want daar zal het materieel van de bouw voorlopig nog wel even met smart wachten op het aantrekken van de woningmarkt.